No desterro, o primeiro poemario de Ramón Cabanillas, ve a luz na Habana en 1913 cun limiar de Basilio Álvarez que o consagra como poeta social por excelencia, aínda que en termos estritos o poemas desa naturaleza fosen minoritarios no conxunto do volume. Nesa cidade e nesa data entrecruzanse as súas traxectorias biográficas e, simbólicamente, tamén conflúen tres dos fenómenos definidores da experiencia colectiva dos galegos do século XX: o galeguismo, a emigración eo agrarismo. A través de la biografía y la obra del poeta de Cambados é posible aproximarse a estos tres fíos de la historia reciente de Galicia, así como o seu reflexo na literatura.

Tamén se tenta profundamente na relación, prolongada ao longo de máis de tres décadas, entre Cabanillas e quen, con xustiza ou sen ela, remataría por personificar na memoria popular un movemento tan complexo e multiforme como foi o agrarismo galego: o abade de Beiro, Basilio Álvarez.
Contenido:
1.- Presentación/ por Rosario Álvarez; 
2.- Presentación /por Antonio Rodríguez Miranda;
3.- Estudo introdutorio: Agrarismo, literatura e emigración a través de la figura de Ramón Cabanillas / Miguel Cabo Villaverde; 
4.- Facsímil: No desterro / Ramón Cabanillas,[introducción de Basilio Álvarez]