HISTORIA DE LA ARQUITECTURA GALLEGA II. Del dolmen de Dombate a la Ciudad de la Cultura
Esta Historia da Arquitectura Galega pretende que os sucesivos períodos que a articulan sirvan de axuda aos estudosos e susciten o interese de lectores. O noso traballo baséase, ademais de en a propia experiencia investigadora e docente, en numerosas publicacións; aínda que para facilitar a lectura optouse por omitir citas puntuais e por ofrecer unha selecta e actualizada bibliografía ao final de cada volume.
Segundo volume dos dous que compoñen esta obra dedicada á Historia da Arquitectura Galega. Este volume comeza no Renacemeento y remata na actualidade.
Hércules de Ediciones, fiel á súa tradición de publicar obras sobre aspectos fundamentais da nosa cultura, presenta a Historia de la Arquitectura Gallega. Del dolmen de Dombate a la Ciudad de la Cultura, que amplía e complementa o contido da serie de Arte do Proxecto Galicia. E é que, aínda que desde o século XIX publicáronse estudos sobre patrimonio de Galicia, non existía ata a data unha historia da súa Arquitectura. Este é o oco que veñen encher os dous volumes que presentamos.
Esta Historia da Arquitectura Galega pretende que os sucesivos períodos que a articulan sirvan de axuda aos estudosos e susciten o interese de lectores. O noso traballo baséase, ademais de en a propia experiencia investigadora e docente, en numerosas publicacións; aínda que para facilitar a lectura optouse por omitir citas puntuais e por ofrecer unha selecta e actualizada bibliografía ao final de cada volume.
O devir histórico impón que achegarse aos períodos e obras non sexa uniforme: ás veces estas asumen o protagonismo; outras, os epígrafes precisan autoría e cronoloxía, e o grupo social ou profesional contribúen ao seu coñecemento. Sería inviable unha historia de autores pois, con frecuencia, interveñen varios, como evidencia a secuencia construtiva. As transformacións dos monumentos revelan a súa vida, a evolución arquitectónica e da arte.
Os sucesivos períodos artísticos, os estilos, son un convencionalismo historiográfico útil para valorar as obras e a secuencia creativa en permanente evolución. Non se producen fracturas, senón un fluír harmonioso; nos proxectos se yuxtaponen elementos e solucións dun momento artístico noutro, mestres que os modifican e, paulatinamente, cambian ao intervir outros artistas. Ás veces prodúcese un desfasamento artístico co panorama xeral, froito da localización de Galicia, en especial en certos períodos. En obras de dilatada construción trábanse sucesivas achegas estilísticas. No mundo contemporáneo os autores e exemplos son un reto discutible pola elección, interpretación e extensión dedicadas.
Moitos foron os retos á hora de enfrontar este traballo, que sen dúbida contribuirá a mellorar o coñecemento da nosa Arquitectura, primeiro paso para que a valoremos e defendámola, igual que defendemos todo aquilo que é noso e perténcenos non só a nós mesmos, senón ás xeracións vindeiras.