En 1959 o profesor da Universidade de Santiago, Ramón Otero Tunes publicou o libro: "O escultor Francisco Asorey". Tratábase dun estudo exhaustivo sobre o traballo do escultor cambadés feito con testemuños de primeira man, xa que o escultor estaba aínda vivo nesa data. Pero 56 anos da publicación desa obra creo que é necesario facer unha revisión do legado artístico do escultor, conforme á luz da evolución da historia da arte nos últimos anos e a perspectiva que dá o que transcorresen máis de 50 anos desde a publicación desa obra e da morte do artista.
Idioma: Gallego
Esta tese estrutúrase principalmente en catro capítulos, que se converten nun percorrido pola traxectoria vital do artista e sobre todo un estudo das súas obras máis significativas. O primeiro capítulo trata dos anos de formación do escultor Francisco Asorey, nacido en Cambados, Pontevedra, e que sendo unha adolescente marcha ao Colexio dos Salesianos de Sarrià, Barcelona, onde aprendeu o oficio de imaginero e toma contacto co movemento modernista- simbolista. Pasará pronto como profesor de debuxo ao Colexio, tamén salesiano, de Barakaldo e logo a Madrid. Rodin foi un punto de referencia nestes anos. Todos os escultores españois da época víronse influídospor o escultor francés, pero ao noso inquieto escultor non lle gusta o que ve e comeza a investigar, en busca do seu propio camiño. O primitivismo da escultura románica compostelá será unha guía fundamental. En 1919 instálase definitivamente en Santiago de Compostela. O segundo capítulo trata das obras dos anos 20, estreitamente vinculadas ao movemento nacionalista das " Irmandades dá Fala", dos cales o escultor era membro. O terceiro capítulo céntrase nas obras dos anos 30. É o momento de culminación artística do escultor co logro artístico dos grandes monumentos como o de Curros na Coruña ou San Francisco en Santiago. A Guerra Civil trunca esta evolución e o cuarto capítulo explora as obras realizadas despois da Guerra, o punto culminante da súa carreira pasara, a súa obra está xa un pouco afastada das principais tendencias escultóricas desa época, pero o artista fai algunhas obras de gran calidade nesta etapa. Nas conclusións finais achégome a cuestións tales como a relación de Asorey e a crítica do seu tempo e a tensa relación coa xeración de artistas galegos coñecidos como "Vos Novos" ou "Vos renovadores". Chego á conclusión de que a influencia de Asorey sobre estes artistas foi grande (pero pouco recoñecida) e que se deben revisar as contribucións de Asorey á escultura galega de s. XX, por que foron moi importantes. Finalmente o capítulo seis, a modo de apéndice, é unha catalogación da obra de Francisco Asorey, achego fotografías e datos técnicos das 135 esculturas localizadas (algunhas delas inéditas), situadas en monumentos, institucións ou coleccións privadas ou documentadas en libros ou fotografías.
____
Editorial: Fundación Vicente RiscoIdioma: Gallego