A "CASA DEL MAESTRO" DE PONTEVEDRA (1934-1936)
€15,00
ISBN 9788495773326
A Casa del Maestro de Pontevedra foi una institución, que desenvolveu a súa acción entre 1934 e 1936. A orixe da Casa del Maestro responde fundamentalmente ó impulso que a República lle da ó ensino coa creación de miles de escolas e a formación de miles de mestres a través dunhas novas Escolas Normais mixtas
A Casa del Maestro de Pontevedra foi una institución, que desenvolveu a súa acción entre 1934 e 1936 e que chegou a contar con máis de mil asociados, creada polos propios docentes co fin societario de contar cun local onde reunirse e onde desenvolver as súas actividades, sen excluír, en ningún caso, do seu uso, a outras asociacións do maxisterio. Entre os seus fins cabe citar: intercambiar impresións entre profesionais, compartir as súas propias experiencias e tomar contacto coas novas propostas pedagóxicas a través de conferencias, de publicacións integradas na súa biblioteca, que se crea ó efecto, ou da revista Escuela Vivida, na que colaboran moitos dos asociados cos seus artigos e que constitúe un importante vehículo de comunicación e información. A orixe da Casa del Maestro responde fundamentalmente ó impulso que a República lle da ó ensino coa creación de miles de escolas e a formación de miles de mestres a través dunhas novas Escolas Normais mixtas, que pasan a desempeñar un papel relevante, non só na formación inicial, senón tamén na permanente, e ó programa pedagóxico da República, que modifica os plans de ensino e que se asenta, en gran maneira, nas experiencias da Institución Libre de Enseñanza e os programas dos anos 20 do Partido Socialista e de UGT. En todo este proceso fora determinante a figura de Lorenzo Luzuriaga, como o foi tamén na elaboración do proxecto educativo da República. Así a idea de crear a Casa del Maestro de Pontevedra nace nuns cursiños pedagóxicos de 1932 coa finalidade, como indica o editorial (“Marginales”) de Escuela Vivida, a revista da sociedade, “de perfeccionamento e superación cultural” do maxisterio provincial. Anxo Serafín Porto Ucha e Raquel Vázquez Ramil analizan, no seu traballo, cun amplo relatorio documental, os obxectivos e a configuración orgánica e estatutaria da Casa del Maestro, o apoio á acción profesional, a actividade societaria en torno ás actividades culturais e lúdicas, o desmantelamento da Casa del Maestro, a raíz do levantamento militar do 36, así como a represión subseguinte, especialmente dos docentes vinculados á Casa del Maestro e a Trabajadores de la Enseñanza. PRESENTACIÓN Presentouse en Pontevedra a nova publicación da Fundación Luís Tilve: A "Casa del Maestro" de Pontevedra (1934-1936). Organización societaria e depuración do maxisterio. O acto, celebrado na Casa da Luz, iniciouse coa intervención do Secretario da Fundación, Roxelio Pérez Poza, que destacou o papel da FETE na renovación pedagóxica desenvolvida na II República (período no que, pese ó curto espazo de tempo, creáronse 495 escolas na provincia de Pontevedra), en base a un programa que xa fora aprobado no Congreso de UGT de 1920; e particularmente a través da Casa del Maestro, en cuxo órgano de prensa contaba cunha folla informativa. Para rematar, incidiu en que o obxectivo desta obra e que a labor destes mestres e mestras (24 membros da “Casa del Maestro” foron fusilados) non quede no esquecemento. A continuación tomou a palabra o Presidente do movemento de renovación pedagóxica Escola Viva, Raúl Gómez Farto, quen agradeceu á Fundación o seu ofrecemento a colaborar na publicación dunha obra que considerou necesaria, para dar a coñecer o traballo duns mestres que chegaron a publicar unha das revistas pedagóxicas máis cualificadas da época, preocupados e entusiasmados por conseguir un ensino de calidade para alcanzar unha sociedade mellor. Farto rematou invitando a tódolos mestres e mestras a ler este libro, coa fin de coñezan parte da súa historia como colectivo. Pola súa parte, Anxo Serafín Porto Ucha, Doutor en Filosofía e Ciencias da Educación, explicou que o libro xurdiu de investigacións anteriores, sobre biografías de mestres, as preocupacións asociativas das mulleres ou a depuración do maxisterio, entre outras. Porto indicou que un dos méritos do traballo é o de achegar as problemáticas do maxisterio por aquel entón, as súas preocupacións, tanto vitais como materiais, facendo unha radiografía da época. Neste senso, a obra permite coñecer os procesos de renovación pedagóxica da II República, analizar o movemento societario e a loita pola dignificación profesional dos mestres, a creación e evolución da Casa del Maestro e da súa revista, coñecer o rexistro de mestres depurados e a súa incidencia na ensinanza posterior. Tamén fixo unha breve mención ás biografías dalgún dos mestres que aparecen no libro. Finalmente, a Deputada de Cultura da Deputación de Pontevedra, entidade colaboradora na edición da obra, manifestou a importancia de apoiar proxectos desta índole, fundamentais para coñecer a nosa historia e recoñecer a labor de moitos cidadáns e profesionais que contribuíron a mellorar o país, e que mellor maneira de facelo que a través da principal ferramenta de progreso, a educación.
Idioma: Galego
A Casa del Maestro de Pontevedra foi una institución, que desenvolveu a súa acción entre 1934 e 1936 e que chegou a contar con máis de mil asociados, creada polos propios docentes co fin societario de contar cun local onde reunirse e onde desenvolver as súas actividades, sen excluír, en ningún caso, do seu uso, a outras asociacións do maxisterio. Entre os seus fins cabe citar: intercambiar impresións entre profesionais, compartir as súas propias experiencias e tomar contacto coas novas propostas pedagóxicas a través de conferencias, de publicacións integradas na súa biblioteca, que se crea ó efecto, ou da revista Escuela Vivida, na que colaboran moitos dos asociados cos seus artigos e que constitúe un importante vehículo de comunicación e información. A orixe da Casa del Maestro responde fundamentalmente ó impulso que a República lle da ó ensino coa creación de miles de escolas e a formación de miles de mestres a través dunhas novas Escolas Normais mixtas, que pasan a desempeñar un papel relevante, non só na formación inicial, senón tamén na permanente, e ó programa pedagóxico da República, que modifica os plans de ensino e que se asenta, en gran maneira, nas experiencias da Institución Libre de Enseñanza e os programas dos anos 20 do Partido Socialista e de UGT. En todo este proceso fora determinante a figura de Lorenzo Luzuriaga, como o foi tamén na elaboración do proxecto educativo da República. Así a idea de crear a Casa del Maestro de Pontevedra nace nuns cursiños pedagóxicos de 1932 coa finalidade, como indica o editorial (“Marginales”) de Escuela Vivida, a revista da sociedade, “de perfeccionamento e superación cultural” do maxisterio provincial. Anxo Serafín Porto Ucha e Raquel Vázquez Ramil analizan, no seu traballo, cun amplo relatorio documental, os obxectivos e a configuración orgánica e estatutaria da Casa del Maestro, o apoio á acción profesional, a actividade societaria en torno ás actividades culturais e lúdicas, o desmantelamento da Casa del Maestro, a raíz do levantamento militar do 36, así como a represión subseguinte, especialmente dos docentes vinculados á Casa del Maestro e a Trabajadores de la Enseñanza. PRESENTACIÓN Presentouse en Pontevedra a nova publicación da Fundación Luís Tilve: A "Casa del Maestro" de Pontevedra (1934-1936). Organización societaria e depuración do maxisterio. O acto, celebrado na Casa da Luz, iniciouse coa intervención do Secretario da Fundación, Roxelio Pérez Poza, que destacou o papel da FETE na renovación pedagóxica desenvolvida na II República (período no que, pese ó curto espazo de tempo, creáronse 495 escolas na provincia de Pontevedra), en base a un programa que xa fora aprobado no Congreso de UGT de 1920; e particularmente a través da Casa del Maestro, en cuxo órgano de prensa contaba cunha folla informativa. Para rematar, incidiu en que o obxectivo desta obra e que a labor destes mestres e mestras (24 membros da “Casa del Maestro” foron fusilados) non quede no esquecemento. A continuación tomou a palabra o Presidente do movemento de renovación pedagóxica Escola Viva, Raúl Gómez Farto, quen agradeceu á Fundación o seu ofrecemento a colaborar na publicación dunha obra que considerou necesaria, para dar a coñecer o traballo duns mestres que chegaron a publicar unha das revistas pedagóxicas máis cualificadas da época, preocupados e entusiasmados por conseguir un ensino de calidade para alcanzar unha sociedade mellor. Farto rematou invitando a tódolos mestres e mestras a ler este libro, coa fin de coñezan parte da súa historia como colectivo. Pola súa parte, Anxo Serafín Porto Ucha, Doutor en Filosofía e Ciencias da Educación, explicou que o libro xurdiu de investigacións anteriores, sobre biografías de mestres, as preocupacións asociativas das mulleres ou a depuración do maxisterio, entre outras. Porto indicou que un dos méritos do traballo é o de achegar as problemáticas do maxisterio por aquel entón, as súas preocupacións, tanto vitais como materiais, facendo unha radiografía da época. Neste senso, a obra permite coñecer os procesos de renovación pedagóxica da II República, analizar o movemento societario e a loita pola dignificación profesional dos mestres, a creación e evolución da Casa del Maestro e da súa revista, coñecer o rexistro de mestres depurados e a súa incidencia na ensinanza posterior. Tamén fixo unha breve mención ás biografías dalgún dos mestres que aparecen no libro. Finalmente, a Deputada de Cultura da Deputación de Pontevedra, entidade colaboradora na edición da obra, manifestou a importancia de apoiar proxectos desta índole, fundamentais para coñecer a nosa historia e recoñecer a labor de moitos cidadáns e profesionais que contribuíron a mellorar o país, e que mellor maneira de facelo que a través da principal ferramenta de progreso, a educación.
____
Editorial: Fundación Luís Tilve 12-2021Idioma: Galego