
Páxina, abandonada, de caluga, camiños borrados da xente ofrecida. O sitio da boca. O sitio dos ollos. Avésporas lonxe, as caras son flor de olvido. Vivos sempre, para os paxaros, os farrapos por aí colgados.
Editorial: Toxosoutos
Idioma: Gallego
Algunhas páxinas de barro para revisitar o universo da olaría a través da figura da ola. As sombras de sentimento de forma indesgastada das olas aí...
Ver todos os detallesOs versos de Sandalias verdes, zapatos azuis e cans negros flúen do goce do tempo, da luz nas pernas, das cicatrices xusto onde agroma a vida, do n...
Ver todos os detallesAs portas do muiño das Xanas sempre estiveron abertas para os habitantes de Queixumes.Xeración tras xeración prestáronlles axuda cada vez que eran ...
Ver todos os detallesEnxergar é poñer todos os sentidos, mais os da intuición, sobre o que nos arrodea: a sensibilidade. Cómpre pois enxergar agora o que nestas liñas...
Ver todos os detallesUn testemuño lancinante de porfía de existencia do mundo da serra. Pode facer o pastor corenta quilómetros ó día.Quixeran que atoparas un sitio na ...
Ver todos os detalles