Estas cartas lense coma se fosen unha novela xa que ao longo dos textos observamos o avance ou o retroceso do mozo Sévigné na súa conquista, os seus
fracasos e os seus triunfos. Ninon é coma unha mestra amábel e risoña. Non se enfada, búrlase amabelmente do marqués e dos seus contratempos e axitacións. Esta correspondencia que forman un total de oitenta cartas, das que traducimos neste volume corenta, foi recollida por Damours e publicada de maneira póstuma por primeira vez en 1750 por Crébillon fillo, célebre autor dramático e membro da Académie Française.
O estilo das cartas é simple e directo. En xeral informal e elegante pola súa sobriedade. Ninon fai gala dun fino sentido do humor e utiliza unha lingua rica e coidada, adaptada á súa visión naturalista do amor.
Ninon de Lenclos
Dotada dunha grande experiencia, capacidade de observación, ausencia de prexuízos e sobre todo dunha enorme intelixencia, Ninon de Lenclos (París, 1615-1705) é unha muller liberada, hedonista convencida, cultivada e independente, raíña dos salóns parisienses. Todos buscaban o seu consello: os seus amigos, entre os que se contaban os espíritos máis brillantes da época, a raíña Cristina de Suecia, Racine, La Fontaine, Molière… Mesmo Louis XIV se preocupaba pola súa opinión.
____
Editorial: Rinoceronte 01-2023Idioma: Galego