“Ela, o arqueiro, era un río” lese nun dos poemas de Voz de arqueiro, a nova e intensa entrega poética de Antón Blanco Casás, autor que en poucos anos logrou construír un código propio coa súa escrita. O Premio Eusebio Lorenzo Baleirón que recibiu por este libro confirmou a forza da súa traxectoria e proporciónanos un material singular e
misterioso, bebedor nas fontes da literatura apocalíptica do século V. O que lle interesa a Blanco Casás do arqueiro son as frechas. É dicir, a voz do poema, afiada e sagaz, cunha dirección necesaria. A súa sensación é a de que chegou a un momento no que escribe e modula o mesmo poema, que intenta coñecerse a si mesmo. O arqueiro podería ser,
neste sentido, o propio poema.
____
Editorial: Chan da Pólvora 11-2020
Idioma: Galego