Este é o debut literario de Ana Fontenla, un montón de relatos, textos, poemas, monólogos, diálogos, excursións lingüísticas… para abordar unha vida en permanentes números vermellos. Mais non estamos a falar, só, de economía, que tamén, senón de todas as anemias que trae consigo a precariedade, a incerteza, a dúbida, as leas da vida moderna para alguén que quere abrirse camiño no traballo, no amor, na procura da propia identidade feminina.
A través dunha narradora que se converte en protagonista retrátase unha sociedade, a nosa, fragmentada, difícil, moitas veces desesperanzada, sobre todo para a xente máis nova. Un libro cheo de triplos saltos mortais dunha escritora que nos interpela e pregunta con canonazos enviados directamente á liña de flotación das nosas conciencias. E con moito humor. Que non falte. Xa que estamos en números vermellos. Fontenla, Ana (Vilagarcía, 1992). O único que quero é ser unha muller, que non unha culler, nin tampouco un deber, nin moito menos dun dossier.
Idioma: Gallego
A través dunha narradora que se converte en protagonista retrátase unha sociedade, a nosa, fragmentada, difícil, moitas veces desesperanzada, sobre todo para a xente máis nova. Un libro cheo de triplos saltos mortais dunha escritora que nos interpela e pregunta con canonazos enviados directamente á liña de flotación das nosas conciencias. E con moito humor. Que non falte. Xa que estamos en números vermellos. Fontenla, Ana (Vilagarcía, 1992). O único que quero é ser unha muller, que non unha culler, nin tampouco un deber, nin moito menos dun dossier.
____
Editorial: GalaxiaIdioma: Gallego
