Luces e sombras nas historias de vida de Eugenio Montes.
Montes Domínguez, Eugenio. Vigo (Pontevedra), 24.XI.1900 – Madrid, 28.X.1982. Periodista e ensaista.
En 1906 empezou os seus estudos en Ourense e recoñeceu a súa enorme débeda cos seus profesores. Aos once anos conta que pediu na biblioteca a Historia das Ideas Estéticas de Menéndez Pelayo: “Gustábame a pedantería”. Tras os seus estudos de bacharelato trasladouse a Barcelona para iniciar Filosofía e Letras e posteriormente Dereito. A carreira de Dereito terminouna en Oviedo e Filosofía en Madrid, doutorándose baixo a dirección de Ortega, ao que tratou intensamente nos seus faladoiros (na súa mocidade introduciu en galego algúns vanguardismos na poesía e igualmente no ensaio moderno ao estilo orteguiano).
En Madrid manifestouse o que ía ser unha constante ao longo da súa vida: o estudo. Instalouse na confortable biblioteca do Ateneo. Todo o Madrid literario das vangardas pasou pola súa retina: Pousados Assens, Gómez da Serna e especialmente o movemento ultraísta, publicando algúns interesantes poemas. Esta experiencia vangardista foi trasladada posteriormente ao galego. Volveu a Galicia e iniciou as súas primeiras colaboracións xornalísticas: “Eu non pensaba para nada no xornalismo, non sentía senón unha vocación: a de estudar”. Publicou na Voz Pública, Correo de Galicia, La Voz de Galicia e Galicia Nova e posteriormente na Gadoupa, tamén en Ourense, como ilustre colaborador do galeguismo. Ao mesmo tempo era funcionario da Audiencia, profesor auxiliar de Psicoloxía e Lóxica e Ética e Fundamentos do Dereito. O seu aspecto era aposto e lixeiramente de dandy, á vez que comezou a súa fama de sabio e erudito.
A bibliografía de Montes é extraordinariamente extensa, á vez que dispersa, pola súa condición de xornalista profesional e de colaborador habitual en xornais e revistas. Con todo, a súa obra publicada como volume é relativamente escasa e, polo xeral, recompilatoria.
En 1933 foi cofundador de Falange Española, malia ter un ideario máis próximo ao tradicionalismo monárquico que ao fascismo. Acompañou a José Antonio Primo de Rivera nas súas viaxes á Alemaña nazi e á Italia fascista entre 1934 e 1935. Colaborou con artigos e conferencias a prol do falanxismo, que criticaba de xeito feroz o liberalismo político, tanto antes como durante a Guerra civil española. Trala contenda, Montes continuou no xornalismo como correspondente de ABC e Arriba, e deu conferencias por Hispanoamérica.
En 1963 nomeárono director do Instituto de España en Roma. En 1978 leu o seu discurso de ingreso na Real Academia Española, El romanticismo de los clásicos.
____
Editorial: Deputación de Ourense 05-2024
Idioma: Galego