Non ten documentos nin familia, por iso os gardas do campo de refuxiados chámanlle, simplemente, «A». O día que cumpre dez anos comeza a escribir un diario no que recolle a súa vida xunto a outros cinco nenos non acompañados: a busca de comida, os xogos, a amizade, o recordo dos seres queridos e dos lugares dos que proceden... A pesar da súa precaria situación, non deixan de manter vivo o desexo de pertenza, de ter algún sitio como fogar.
O diario de «A» non fala de festas de cumpreanos en familia, senón de nenos nun campo de refuxiados que recollen migallas de pan na lama. Sobreviven na miseria, pero non renuncian aos seus soños. Unha novela para rapaces que tamén os adultos deberían ler.
____
Editorial: Kalandraka
Idioma: Gallego