Durante o mes pasado estiven espiando á porteira, unha vella fisgona. O que aquí presento son imaxes que non me pertecen e a ela tampouco. Os inquilinos poderían reclamar o seu dereito de intimidade pero non se saben espiados.
'-autor prohibido- · inquilinos: vítimas da curiosidade dunha vella porteira. · porteira fisgona: vítima da miña traizón. · Eu: a cotilla · Ti : outro fisgón É unha vella egoísta. Sempre estivo viúva. Compartir vidas alleas pero en silencio esmiuzadas coidadosamente e coidadosamente apiladas como vivencias propias-reside no baixo e (por suposto) vive en todos os cantos do edificio. Leva inscrita na fronte a súa divina misión: veladora de inquilinos. Non os coida: celosamente aloumiña as súas vidas en secreto. Espreita os seus espacios e coñece todos os medios para ler cartas a contraluz. -Cartas á fisgona- Todo o correo é espiado. Ela le no interior dos sobres cerrados que non lle pertencen. Como boa conselleira completa as cartas co seu puño e letra pero en sobres á parte que se envía a si mesma- autocartas da porteira – Cando as recibe leas ao trasluz e destrúeas. Como inquilino eu tamén recibo cartas xa espiadas. Como segunda fisgona eu tamén mas escribo. Dedícollas a ela e envíomas – autocartas á porteira : “Querida porteira…” Tamén coido de que estas cartas permanezan en secreto: a letra é ilexíbel. Pode lelas ao trasluz pero non pode descifrar o texto. Ela tamén é secretamente traizoada. Espacios espiados/visitas a espacios momentaneamente abandonados – Asumo as súas obsesións. Persígoa e repito os seus movementos. Piso onde ela xa pisou. Ela dicta o percorrido. Rut Massó
Idioma: Gallego
'-autor prohibido- · inquilinos: vítimas da curiosidade dunha vella porteira. · porteira fisgona: vítima da miña traizón. · Eu: a cotilla · Ti : outro fisgón É unha vella egoísta. Sempre estivo viúva. Compartir vidas alleas pero en silencio esmiuzadas coidadosamente e coidadosamente apiladas como vivencias propias-reside no baixo e (por suposto) vive en todos os cantos do edificio. Leva inscrita na fronte a súa divina misión: veladora de inquilinos. Non os coida: celosamente aloumiña as súas vidas en secreto. Espreita os seus espacios e coñece todos os medios para ler cartas a contraluz. -Cartas á fisgona- Todo o correo é espiado. Ela le no interior dos sobres cerrados que non lle pertencen. Como boa conselleira completa as cartas co seu puño e letra pero en sobres á parte que se envía a si mesma- autocartas da porteira – Cando as recibe leas ao trasluz e destrúeas. Como inquilino eu tamén recibo cartas xa espiadas. Como segunda fisgona eu tamén mas escribo. Dedícollas a ela e envíomas – autocartas á porteira : “Querida porteira…” Tamén coido de que estas cartas permanezan en secreto: a letra é ilexíbel. Pode lelas ao trasluz pero non pode descifrar o texto. Ela tamén é secretamente traizoada. Espacios espiados/visitas a espacios momentaneamente abandonados – Asumo as súas obsesións. Persígoa e repito os seus movementos. Piso onde ela xa pisou. Ela dicta o percorrido. Rut Massó
____
Editorial: CEFIdioma: Gallego