Xabier Paz ofrécenos nos seus poemas ensaísticos unha reflexión que quere ser chamada da nosa condición animal vestida de cultura, traxe imposto, e do logos, contraditoria ferramenta que, de tan humana, nos arreda da Vida. Un chamado trashistórico para reivindicar o que de común temos os humanos: pulsións, instintos…
Antes de inventármonos os Deuses, as mans erguidas leváronos -trouxéronnos- do pintado ao sepulto, construíndo a conciencia de sermos: arte e morte.
____
Editorial: Medulia 12-2023Idioma: Galego